| Κείμενο : 1 Βιβλιογραφία: Βασίλης Χατζόπουλος |
| Πηγή : /P013-03 , Ευρετήριο : O-BEED3AC4 |
| Σταύρος Σπηλιάκος Βιβλιογραφία: Βασίλης Χατζόπουλος Σπηλιάκος Σταύρος: "Βιβλιογραφία: Βασίλης Χατζόπουλος", Παράδοση και Τεχνη 013, σελ. 4, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1994. Βιβλιογραφία: Βασίλης Χατζόπουλος: Ο παραδοσιακός Αξιώτης λαουτιέρης (40 χρόνια λαούτο), (Μέθοδος λαούτου). Αθήνα, Φιλιππότης, 1991, σελ. 86. Σε μια εποχή πολιτισμικής διάχυσης εμφανίστηκε αυτό το βιβλίο που αυτοσυστήνεται σαν προσωπογραφία ενός αυτοδίδακτου παιχνιδιάτορα από την Κωμική της Νάξου. Στις σελίδες του βιβλίου ταξινομούνται από τον επιμελητή της έκδοσης φιλόλογο -συγγραφέα Ν. Κεφαλληνιάδη πληροφορίες εθιμικών χορευτικών περιστάσεων, έτσι όπως τις έζησε ο αυτοβιογραφούμενος, στις οποίες η συμμετοχή των παιγνιδιατόρων της Νάξου δεν αποτελεί σύνδρομο στοιχείο, αλλά συζυγία μεγάλης σημασίας. Γι΄ αυτό επίσης περιλαμβάνονται κατάλογος λαϊκών οργανοπαιχτών από το ίδιο χωριό, λαϊκά αυτοσχέδια δίστιχα που "ταίριαξε" και τραγούδησε σε κατά καιρούς εθιμικές χορευτικές περιστάσεις ο ίδιος ο λαουτιέρης, ένα σπάνιο και ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό από την μουσική του πορεία κι όλη του η δισκογραφική δουλειά. Αυτοδίδακτος λαϊκός παιχνιδιάτορας ο Βασ. Χατζόπουλος ακολούθησε κι αυτός την μοίρα όλων των άλλων εσωτερικών μεταναστών στην Αθήνα δισκογραφώντας παραδοσιακούς χορευτικούς σκοπούς αλλά και τραγούδια του "μεταναξιακού" εμπορικού τραγουδιού, που ακολούθησαν τον αντίθετο δρόμο της Αθήνας προς Νάξο. Από τους συμπατριώτες του και κυρίως τους γλεντιστές χαρακτηρίζεται ως "ψυχούλα", ως ο δικός τους "λαουτιέρης" που ξέρει με τα κοτσάκια του να τους πονάει ψυχικώς. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου μαζί με μια επιλογή από αυτοσχέδια κοτσάκια "ονομαστικά" διαφόρων περιστάσεων, αποτελεί μια ελάχιστη συμβολή στην ανάδειξη "των μουσικών δρόμων" με τους ήχους των οποίων χόρεψαν τόσες και τόσες γενιές συμπατριωτών του. Απ' όσο προσωπικά γνωρίζω ο Βασίλης Χατζόπουλος είναι μια αστείρευτη και άσφαλτη πηγή πληροφοριών για την μουσικο-χορευτική κατάσταση Νάξο για όλη την μουσικοπολεμική περίοδο και αξίζει να συμπεριληφθεί ως πληροφορητής σε μια συστηματική επιστημονική ερευνητική δουλειά από τους μουσικολόγους για την μουσική πραγματικότητα της Νάξου, που τόσο υπέφερε και υποφέρει από το "μεταναξιακό" εμπορικό τραγούδι. Το βιβλίο αυτό του Βασ. Χατζόπουλου ας είναι η δεύτερη αρχή (μετά από αυτή του Γ. Παπαδάκη στα 1983), για να μάθουμε εμείς οι νεώτεροι, όχι απαραίτητα μουσικοί και μουσικολόγοι, μέσα όμως από συστηματικές πλέον μελέτες, για τα μουσικά -χορευτικά πράγματα μιας Ελλάδας που τα υποκείμενα - τα πρόσωπα συνεχώς φεύγουν. Σταύρος Σπηλιάκος ************************************** ********************************** PAR013 Spiliakos09GR.doc |