| Κείμενο : 1 Σινασός Καππαδοκίας |
| Πηγή : /P026-04 , Ευρετήριο : O-A0358EA9 |
| Κυριάκος Η. Βλασιάδης Σινασός Καππαδοκίας Βλασιάδης, Κυριάκος: "Σινασός Καππαδοκίας", Παράδοση και Τέχνη 026, σελ. 8, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Μάρτιος-Απρίλιος 1996. Σινασός Καππαδοκίας Η κωμόπολη Σινασός βρίσκεται στο κέντρο της Καππαδοκίας, νοτιοδυτικά της Καισαρείας και τώρα ονομάζεται Μουσταφάπασα 0 πληθυσμός της πριν από την Μικρασιατική καταστροφή ήταν περίπου 3.000 Ελληνες και 500 Τούρκοι.. Ηταν από τα λίγα ελληνόφωνα χωριά της Καππαδοκίας, και μάλιστα η ελληνική παιδεία ήταν πολύ ανεπτυγμένη στη Σινασό, όπου λειτουργούσαν νηπιαγωγείο, παρθεναγωγείο και αρρεναγωγείο που συστήθηκε το 1821 με σιγίλιο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε'. Οι Σινασίτες ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι, με έντονο το εθνικό και θρησκευτικό συναίσθημα. Ετσι η Σινασός έγινε ο φάρος και το κέντρο του ελληνισμού στα βάθη της Μικρασίας. Πηγή ευημερίας για τη Σινασό ήταν το εμπόριο, αφού οι Σινασίτες διέπρεπαν στην Πόλη σαν έμποροι ναυτιλιακών ειδών, αλιπάστων και κυρίως χαβιαριού, για το οποίο είχαν συστήσει ειδική συντεχνία με καταστατικό από τον 18ο αιώνα. Αποτέλεσμα της ευημερίας των Σινασιτών ήταν τα πολλά και περίφημα αρχοντικά της Σινασού με πλούσιο διάκοσμο, τα οποία δέσποζαν στο χωριό, που ήταν κτισμένο σε λόφους. Αγαπούσαν πολύ το χορό και χόρευαν σε κάθε περίπτωση (γιορτές, πανηγύρια, γυρισμός κάποιου παληκαριού από την Πόλη, απλά γλέντια κ.α), οι χοροί δε που χαρακτηρίζουν την Σινασό ήταν: Ο "Κυκλικός" χορός, καθαρά γυναικείος με ελληνικότατα τραγούδια, σε κλειστό κύκλο. Ηταν σοβαρός και λιτός, αναφέρονται δε και δύο παραλλαγές του. Αλλος γυναικείος χορός ήταν ο "Ισος", αντικρυστός (καρσιλαμάς), που χορευόταν σε κλειστούς χώρους και όχι δημόσια, με τούρκικα τραγούδιο. Ηταν σοβαρός, λιτός και απέριττος, δεν είχε λικνίσματα και περιττά πηδήματα και κινήσεις. Χαρακτηριστικό του ήταν το περπάτημα που έμοιαζε με γλύστριμα, οι δε κινήσεις των χεριών έδιναν την εντύπωση ότι η χορεύτρια ήθελε να κρυφτεί πίσω από αυτά Τα Κουτάλια (Κόνιαλι) ήταν ανδρικός, αντικρυστός και αυτός χορός όπου οι χορευτές κρατούσαν στα χέρια τους από δύο ξύλινα κουτάλια που τα κτυπούσαν στο ρυθμό της μουσικής (σε τούρκικα τραγούδια), και ήταν γνωστός στην ευρύτερη περιοχή της Καππαδοκίας. Η όλη ομορφιά του χορού ήταν ο αυτοσχεδιασμός, οι φιγούρες, οι κινήσεις των χεριών και το προσωπικό ύφος κάθε χορευτή. Επίσης χόρευαν και τον γνωστό στο Πανελλήνιο "Συρτό". Για κάθε εννδιαφε-ρόμενο, υπάρχουν σε κασέτες η μουσική και τα τραγούδια αυτών των χορών, οι μελωδίες του Ίσου" και των "Κουταλιών" καθώς και επιστημονικές μελέτες για αυτούς και την περίφημη σινα-σίτικη παραδοσιακή φορεσιά Οι Σινασίτες μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, ήρθαν στην Ελλάδα το 1924 με τη Συνθήκη της Λωζάνης (Ανταλλαγή πληθυσμών), και ασχολήθηκαν κυρίως με τα γράμματα και το εμπόριο, όπου και διαπρέπουν. Το 1925, οι Σινασίτες ίδρυσαν το φιλανθρωπικό σωματείο "Νέα Σινασός", με έδρα τον Πειραιά, το οποίο στεγάζεται σε ιδιόκτητα γραφεία στην οδό Αλιπέδου 27-29, και έχει πλούσια φιλανθρωπική και πολιτιστική δραστηριότητα για την οποία έλαβε και βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών, το 1987. **************************************** *************************************** PAR026 VlasiadisK02GR.doc.doc |