| Κείμενο : 4 Παραμύθι χωρίς τέλος |
| Πηγή : /P032-07 , Ευρετήριο : O-722D8BF3 |
| Βασίλειος Φαρασόπουλος Παραμύθι χωρίς τέλος Φαρασόπουλος, Βασίλειος: "Παραμύθι χωρίς τέλος", Παράδοση και Τέχνη 032, σελ. 15, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Μάρτιος-Απρίλιος 1997. Παραμύθι χωρίς τέλος Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μεγάλος βασιλιάς που είχε ένα μονάκριβο παιδί. Το αγαπούσε και το καμάρωνε, σαν τα μάτια του. Το παιδί μεγάλωνε με τη φροντίδα των αυλικών και δεν του έλειπε τίποτα. Κοντά από το παλάτι πέρασε κάποτε ένας φτωχός και πεινασμένος γέροντας, που έψαχνε τα σκουπίδια του παλατιού για να βρει κάτι να φάει. Βγήκε τυχαία κάποια μέρα το βασιλόπουλο με την παιδονόμο του για περίπατο. Είδε τον γέρο και τον κοίταξε με απορία. Ο γέροντας άρχισε να λέει ένα παραμύθι που δεν είχε τέλος. Το βασιλόπουλο, αποθαυμάστηκε και άκουγε πολΰ ώρα το παραμύθι. Κάποια στιγμή τον πήρε από το χέρι η κυρία και τον οδήγησε με το ζόρι στο παλάτι. Την επόμενη μέρα πάλι το παιδί τράβηξε προς εκεί που ήταν τα σκουπίδια και ζήτησε να ακούσει τη συνέχεια του παραμυθιού. Τη στιγμή που ξεκινούσε να φΰγει το βασιλόπουλο για το παλάτι είπε ο παραμυθάς. "Μπαλ σεντέν, μασάλ μπεντέν" δηλαδή: Εσΰ θα φέρνεις το μέλι, κι εγώ θα σου λέγω παραμύθι. Την τρίτη μέρα πήγε το παιδί με μια κερήθρα μέλι και άκουσε τη συνέχεια του παραμυθιού. Αυτό γινόταν για πολλές μέρες ώσπου κάποτε άδειασε η αποθήκη του μελιού. Ο βασιλιάς ζήτησε ζήτησε να βρει τον κλέφτη και έμαθε αυτό που συνέβηκε. Κάλεσε το γιο του και του λέει: — Το μέλι είναι τροφή γλυκιά και οφέλιμη. Το έχω για σένα, να τρως και να δυναμώνεις. Γιατί το κουβάλησες και έδωσες στο γέρο; — — Εγώ δεν θέλω μέλι. Θέλω να ακοΰο) το παραμύθι του απάντησε. Ο βασιλιάς είπε πολλά, για να αλλάξει η γνώμη του παιδιού. Αυτό όμως έλεγε συνέχεια: "εγώ θέλω το παραμύθι και όχι το μέλι". Τότε ο βασιλιάς διέταξε και έφεραν τον φτωχό παραμυθά μπροστά του. —Γέροντα να χαρείς, πεσ' μου κι' εμένα να ακούσω το παραμύθι σου, να δω τι έχει και αρέσει τόσο στο παιδί μου; Ο φτωχογέροντας άρχισε να διηγείται τη συνέχεια του παραμυθιού. Ο βασιλιάς και οι αυλικοί του άκουγαν με προσοχή. Τους άρεσε τόσο που ευχαριστήθηκαν πολύ, και ο βασιλιάς έδωσε διαταγή να τον πλύνουν και να τον ντύσουν σαν παλατιανό, να του δώσουν να φάει και να τον κρατήσουν στο παλάτι για να λέει παραμυθία. Για να δεχτεί όλα αυτά τα καλά ο γέροντας ζήτησε από το βασιλιά να κάνουν μια συμφωνία. —Τί συμφωνία θέλεις; ρώτησε ο βασιλιάς. — —Μπα σεντέν, μασάλ μπεντέν, απάντησε ο γέρος. — Ετσι έκλεισε η συμφωνία και όλοι έζησαν καλά και εμείς καλύτερα. Ας είναι καλά αυτός που το σκέφτηκε, αυτός που το είπε και αυτοί που τ' άκουσαν. Το παραμύθι αυτό είναι ένα από τα πολλά που άκουσα από τον μπάρμπα Βασίλη Κερσελίδη πριν 50 χρόνια. Ηταν πρόσφυγας, στους Ασκητές Ροδόπης από το Μιστίτης Καππαδοκίας. Ηξερε πολλά και ωραία παραμύθια. Οταν τις χειμωνιάτικες νύχτες γίνονταν νυχτέρια (οτουρμά) ευχόμασταν να είναι εκεί ο Βα-σίλ Αγάς που μας μάζευε γύρω του σαν κλωσόπουλα και μας κρατούσε για ώρες άφωνους και παρα-μυθοπαρμένους. Φαρασόπονλος Βασίλειος ************************************************ ************************************************* PAR032 FarasopoulosV06GR.doc |