| Κείμενο : 4 Ζεϊμπέκικου συνέχεια... |
| Πηγή : /P028-11 , Ευρετήριο : O-F99065E9 |
| Γιώργος Μανιάτης Ζεϊμπέκικου συνέχεια... Μανιάτης, Γιώργος: "Ζεϊμπέκικου συνέχεια...", Παράδοση και Τέχνη 028, σελ. 26-27, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Ιούλιος – Αύγουστος 1996. Ζεϊμπέκικου συνέχεια... Θα έπρεπε να μη δημοσιεύσουμε την παρακάτω επιστολή, εφόσον ο αποστολέας της καταφεύγει σε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Εκτιμούμε όμως την πολύχρονη προσπάθεια του κου Μανιάτη να μελετήσει και να προβάλει την αρχαία ελληνική μουσική. Εχουμε ιδιαίτερη ευαισθησία στους ανθρώπους που αγωνίζονται με πάθος και δίνουν τα πάντα για τις ιδέες τους. Σε μια κοινωνία όπου οι φιλοδοξίες των περισσοτέρων είναι είτε να βγάλουν λεφτά είτε να ακουστεί το όνομα τους, αυτοί που αναλώνονται χωρίς να περιμένουν ανταμοιβή αξίζουν κάθε εκτίμηση. Ομως το θέμα είναι επιστημονικό, και η επιστήμη δέχεται μόνο επιχειρήματα, όχι χαρακτηρισμούς. Το ότι ο κ. Μανιάτης δεν είναι επιστήμονας δεν πειράζει, ο καθένας μπορεί να ασχολείται με επιστημονικά θέματα, αρκεί να χρησιμοποιεί επιστημονική δεοντολογία. Ας μάθει λοιπόν να περιορίζεται σε αποδεικτικές διαδικασίες σημείο προς σημείο, αντί να παίρνει φόρα με συνθηματολογία μπαλκονιού ή καφενείου. Οσο για τις εθνικιστικές αιχμές του, αυτές μειώνουν ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία του. Στο άρθρο "Επιμένοντες ανθελληνικά" μιλούσαμε για το Υπουργείο Πολιτισμού που - σαν πολιτική εξουσία - έχει υποχρέωση να δώσει απόλυτη προτεραιότητα στην πραγματικά ελληνική μουσική (παραδοσιακή και αρχαία). Πρόκειται για την καθαρά πολιτική επιλογή να δοθούν όλα τα κονδύλια σε μη ελληνικά είδη μουσικής. Οταν όμως το θέμα είναι καθαρά επιστημονικό, όπως η ερμηνεία αρχαίων κειμένων, τότε Ελληνες και μη Ελληνες είναι ίσοι. Τότε, η προσφυγή σε εθνικιστική φρασεολογία δημιουργεί υποψίες πατριδο-καπηλίας. Είναι κρίμα ο κ. Μανιάτης - που τον είχαμε καλέσει στο συνέδριο για τον αρχαίο χορό και τον εκτιμούμε για όσα έχει προσφέρει - να φθείρεται σε εριστικές εξάρσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο διάλογος μεταξύ ερευνητών θα συνεχιστεί αλλού, με ιστορικά τεκμήρια και σε ήπιο ύφος. Με αφύπνησαν προ μιας ώρας για να μου αναγνώσουν από τηλεφώνου (και από την επαρχία!), το απόσταγμα αδοκι-μοσύνης, αμάθειας και κακοήθειας, που δημοσιεύετε στην τωρινή έκδοση του περιοδικού σας, για την ' Προέλευση του Ζευ-μπέκικου". (Συγχρόνως με πληροφόρησαν ότι περιέργως στο ίδιο τεύχος καταγγέλετε τους "επιμένοντας ανθελληνικά"!). Τέτοιο προπέτασμα καπνού, τέτοια συσκότιση και τέτοια προσβολή σχετικά με τις γνώσεις που διαθέτει εν προκειμένω η Ελλάδα (εκτός αν πάντως το Ευρετήριο και οι 2.500 φοιτητές που το εσύχνασαν, για σας που χάσκετε προς Ντάρμσταντ ελλη-νοπρεπώς, είναι χώρα του εξωτερικού), δεν ξαναγνώρισα. Μέτρησα είκοσι το λιγότερο ασύστατες δηλώσεις, θέσεις, "ανακαλύψεις" του τύπου "ότι βρήκατε" Ιδχρονους ελεγίαμ-βους στον Αλκμάνα και τον Αλκαίο (εσείς τους γράψατε;) και τερατωδίες όπως ότι, τα βήματα του ζεϋμπέκικου είναι εννιά (τα διανύσατε ποτέ; Διότι ο αρθρογράφος σας ζήτησε από μένα να τον μάθω τον χορό εντριβή τού οποίου τον παρουσιάζετε, και είναι οφθαλμοφανές [αν μη τι άλλο από το δημοσίευμα σας] ότι δεν το έχω επιτύχει ακόμη. Βρήκατε άλλωστε υπερκατάληκτο αναπαιστικό δίμετρο στους αρχαίους. Επίσης ότι ο αριστοξένειος "χρόνος πρώτος" προσφέρεται στη μέτρηση ρυθμών, ότι τα δακτυλικά [όπως ο κλασικός ζεϋμπέκικος] μέτρα δεν έχουν μονάδα μέτρησης το ημιμέρος (= το ήμισυ του δακτύλου) αδιατάρακτα από την αρχαιότητα, και πρέπει να τους εισάγετε μία από το Ντάρμσταντ, ότι άλλο είναι ο ελε-γίαμβος και άλλο το εγκωμιολογικόν, ότι ο ελεγίαμβος είναι ζεϋμπέκικος, έστω και αν αριθμήσει, χρόνους βραχείς 18 (διότι δεν είναι απαραίτητο να το κάνει), ότι ο ζεϋμπέκικος είναι ποσότητα κλπ. Θαυμάζω. Αλλά ο ευνοούμενος σας διατείνεται και άλλα νόστιμα: ότι εγώ λέγομαι Γιώργος κατ' αντίθεση με τον κ. Ζαγούρα (που λέγεται Νικόλαος), ότι έχω γνώμη η οποία ταυτίζει τον δόχμιο με τον ζεϋμπέκικο και αυτό κατά τον τρόπο του κ. Ζαγούρα, ότι αυτή είναι [συνάγεται] όλη κι όλη μου η γνώμη, ότι και τα λιγοστά πράγματα που γνωρίζει επαρκώς ο ευνοούμενος σας [συνάγεται], δεν τα ξέρει κυρίως από μένα (κι ότι.... εχτές μόλις το απόγευμα δεν ήταν σπίτι μου να με συμβουλευτεί για τον ανάποδο ζεϋμπέκικο), ότι εγώ δεν δημιούργησα την "Αρχαιολογία της ακοής", δεν διαλεύκανα το πόθεν ο Ζεϋμπέκικος και οι άλλοι χοροί του ρεμπέτικου άπαξ δια παντός προ εικοσαετίας, δεν συνέλαβα και συνέγραψα το "Ρεμπέτικο και οι αρχαίοι Ελληνες λυρικοί ποιητές" προ δε-καοκταετίας, δεν δημιούργησα: την πολυρυθμία, δέκα νέα είδη ζεϋμπέκικου, περί τις 30 παραλλαγές κλιμάκων, χίλια ρεμπέτικα τραγούδια, και ότι αυτά δεν τα διδάσκω ανελλιπώς [δωρεάν] επί 23 χρόνια τώρα (τα δύο τελευταία και στον ίδιο τον ευνοούμενο σας), οπότε, να σου και η παραβολή μου με τον κ. Ζαγούρα. Βλάπτετε τη χώρα σας, φίλοι. Γιώργος Μανιάτης **************************************************** *************************************************** PAR028 ManiatisG01GR.doc |