| Κείμενο : 3 Καππαδοκία 1893 |
| Πηγή : /P052-06 , Ευρετήριο : O-A4A1A6AB |
| Γ. A. Γ. Καππαδοκία 1893 Γ. A. Γ.: "Καππαδοκία 1893", Παράδοση και Τέχνη 052, σελ. 18, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Ιούλιος-Αύγουστος 2000. Καππαδοκία 1893 B. Chantre, Ταξίδι στην Καππαδοκία το 1893 (μετάφραση Μαρίας Παπαδοπούλου, πρόλογος, θεώρηση και επιμέλεια Αλκη Ράφτη, σχόλιαΙωσήφ Κασσεσιάν). Αθήνα, Τροχαλία, 1999. Είναι ασφαλώς ευχάριστο να παρουσιάζεται μια ψηφίδα, ένα άγνωστο κομμάτι που να συμπληρώνει την εικόνα της μικρασιατικής ενδοχώρας κατά την νεώτερη περίοδο. Σε αυτό ακριβώς το σημείο επικεντρώνεται ο επιμελητής της ελληνικής έκδοσης του έργου Αλκης Ράφτης στον σύντομο και συναισθηματικά φορτισμένο πρόλογό του. Ο προσωπικός τόνος του σύντομου κειμένου αποπνέει έναν αέρα ρομαντισμού, αποτυπώνοντας τη χαρά του βιβλιόφιλου που βρίσκει ένα άγνωστο παλιό βιβλίο. Πάντως πρέπει να σημειώσουμε ότι από το βιβλίο λείπει μια περιεκτική εισαγωγή που θα έδινε τις απαραίτητες πληροφορίες για την έκδοση, την συγγραφέα, ενώ ταυτόχρονα θα αναδείκνυε τη σημασία ή τις αδυναμίες του κειμένου. Εξαιρετικά χρήσιμο θα ήταν επίσης ένα ευρετήριο, που επίσης δεν υπάρχει, καθώς η συγγραφέας επισκέπτεται αρκετά μικρά χωριά και λίγο πολύ άγνωστες τοποθεσίες. Στο κείμενο καταγράφονται οι εντυπώσεις τηsB. Chantre από το ταξίδι που πραγματοποίησε τo 1893-94 στην Καππαδοκία και την Κιλικία, συνοδεύοντας τον σύζυγο της ο οποίος διεκπεραίωνε επίσημη αρχαιολογική αποστολή. Ετσι το βιβλίο έρχεται να προστεθεί στην πλούσια περιηγητική φιλολογία για τη Μικρά Ασία, μέρος της οποίας έχει μεταφραστεί στη γλώσσα μας. Η εξιστόρηση είναι ασφαλώς ενδιαφέρουσα αφού, πέρα από το όποιο λογοτεχνικό τάλαντο της συγγραφέως, περιέχει πλήθος πληροφοριών αρχαιολογικού, γεωγραφικού, εθνογραφικού και λαογραφικού χαρακτήρα. Η αλήθεια είναι ότι η συγγραφέας δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσειτην πολύπλοκη πολιτική πραγματικότητα της εποχής - ίσως και να μην αποτελεί επιδίωξη της κάτι τέτοιο. Στον τομέα αυτό το κείμενο δεν μπορεί να συγκριθείμε έργα άλλων περιηγητών (αναφέρω ενδεικτικά τα: G. Deschamps: Surleroutesd'Asie, Paris 1903 καιG. Perrot: Souvenirsd'unvoyageenAsieMineure, Paris 1864) παραμένει όμως μια ακόμη πολύτιμη μαρτυρία για τον τόπο και τους ανθρώπους του κατά τα τέλη του 19ου αιώνα. Ενα από τα χαρακτηριστικά του βιβλίου είναι το ενδιαφέρον για το αρμενικό στοιχείο, ενδιαφέρον που διευρύνεται από τα σχόλια του Ιωσήφ Κασσεσιάν. Ασφαλώς αυτό δεν αποτελεί κανενός είδους ψόγο. Αντίθετα οι πληροφορίες για κάθε λαό της Μικράς Ασίας πλουτίζουν τις γνώσεις μας και βοηθούν να διακρίνουμε περισσότερες λεπτομέρειες από το πολυεθνικό μωσαϊκό της Μικράς Ασίας. Ξεκαθαρίζοντας ότι ό ελληνοκεντρισμός δεν είναι το ζητούμενο, δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε ότι η αναφορά στον ελληνορθόδοξο πληθυσμό ορισμένων κοινοτήτων της Καππαδοκίας μπορούσε να είναι εκτενέστερη. Για να ισοσκελίσει ίσως την αδυναμία αυτή, ο Α. Ράφτης αναφέρεται στον πρόλογό του στη λεπτομερή έρευνα του ελληνισμού της Καππαδοκίας από το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. Η έκδοση έχει όλα τα χαρακτηριστικά της άρτιας δουλειάς του εκδοτικού οίκου "Τροχαλία". Το καλό χαρτί, η επιμέλεια στην εκτύπωση, η εξαιρετική εικονογράφηση, αποκαλύπτουν την φιλοκαλία του εκδότη και του επιμελητή. Γ. A. Γ. ****************************************** ********************************************* PAR052 GAG01GR.doc |