| ( 1 ) | Κείμενα |
| Κείμενο : Μέρμηγκας , Χορός στην Αρκαδία. |
| Πηγή : Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Χορού , Ευρετήριο : E-4A1C8 |
| -[Σακελαρίου 1940, 37] Αρκαδία και Σαντορίνη: Ο Μέρμηγκας είναι ο αρχαίος επιλήνιος. Χορεύεται περισσότερο στην Αρκαδία με τραγούδια και λόγια από τον τρυγητό. Αντίθετα προς όλους άλλους χορούς, χορεύεται γύρω στο πατητήρι όταν γιορτάζει η οικογένεια ή ολίγες οικογένειες μαζύ, της συνοικίας. Στην Σαντορίνη μάλιστα χορεύεται μέσα στον ληνό, την ώρα που πατούνε τα σταφύλια, με άλλα τραγούδια. Αρχίζουν να χορεύουν με σιγανό ρυθμό που λίγο-λίγο ζωηρεύει, για να φτάσουν στο τέλος σ' ένα τρελλό ξεφάντωμα, κινήσεις και πηδήματα παράφρονα, πότε στο ένα πόδι και πότε στο άλλο. Μια μακρυνή ηχώ από τα αρχαία χρόνια, όταν εχόρευαν οι Βακχίδες γεμάτες μυστήριο και μέθη. Λόγια και μουσική σε 2/4 του "Πού πας καϋμένε Μέρμηγκα...". -[Κουσιάδης 1949, 69] Ελλάδα: Περιγραφή βημάτων του Μέρμηγκα. -[Κουσιάδης 1951;, 15 ] Αρκαδία: Ο Μέρμηγκας, χορευόμενος τη συνοδεία άσματος αναφερομένου εις τον τρυγητόν, ομοιάζει εκδήλως προς τον αρχαίον επιλήνιον. Το χαρακτηριστικόν βήμα του χορού τούτου είναι η διά των κινήσεων των ποδών μίμησις της συνθλίψεως των σταφυλών. Παρόμοιος χορός με την αυτήν ονομασίαν και την συνοδείαν του αυτού άσματος χορεύεται και εις την Κεφαλληνίαν και την Ηπειρον. -[Παπαχρήστος 1960, 78] Πελοπόννησος: Λαβή εκ των ώμων. Περιγράφονται τα βήματα, τα βασικά και τα πηδηχτά. Σχήμα με πέλματα. Λόγια και μουσική του τραγουδιού "Που πας καημένε μέρμηγκα" σε 2/4. -[Μπίκος 1969, 41] Αρκαδία: Θεωρείται ως κάποια παραλλαγή του χορού "επιλήνιος" των αρχαίων, σε ρυθμό 2/4. Τα χέρια συνδέονται με λαβήν από τους ώμους. Αποτελείται από δύο στροφάς, εκάστη των οποίων περιλαμβάνει δεκαέξ βήματα. Περιγραφή των βημάτων, σχήμα με πέλματα, μουσική και τραγούδι "Πού πας καημένε μέρμηγκα, Ρωμηέ μου...". -[Holden & Vouras 1976, 58] Πελοπόννησος: Περιγραφή βημάτων και μουσική καταγραφή σε μέτρο 2/4. -[Γαρούφας 1980, 86] Σαρακατσάνοι: Χόρευαν πρώτα οι άνδρες μερικούς χορούς καθαρά ανδρικούς όπως τον Σταυρωτό, το Εχ Μωρέ, την Λιάκαινα, τον Μέρμηγκα, τον Τσάμικο και τον Συρτό στα Τρία. -[Γαρούφας 1984, 136] Σαρακατσάνοι Πολίτες (Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης): Στα γκουρμπάνια πήγαιναν όλοι με τις καλές φορεσιές, κι ήταν από τις λίγες ευκαιρίες να δουν τα παλικάρια τα κορίτσια, να διαλέξουν οι γονείς τη νύφη ή τον γαμπρό. Οι χοροί που χόρευαν ήταν οι χαρακτηριστικοί σαρακατσάνικοι, όπως ο Σταυρωτός, Εχ! Μωρέ!, Λιάκαινα, Μέρμηγκας, Συρτός στα Τρία κλπ. -[Τζαννέτος & Τζαννέτου 1989, 3] Μηλιά Ολυμπίας Αρκαδίας: Θεωρείται από τα πιο παλιά τραγούδια. Δεν θυμούνται πώς χορευόταν αλλά οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι χορευόταν σαν Συρτό Στα Τρία. Χορευόταν από άντρες και γυναίκες σε διπλοκάγκελο ή σε έναν κύκλο με τις γυναίκες στο τέλος. Λόγια "Πού πας μερμήγκι ρε μέρμηγκα καϋμένε, πού πας και πού γυρίζεις κι εμένα πού μ' αφήνεις...". |